Joost van Beek was één van de vertellers van de Maretak.

We zijn in 2006 met z’n vijven begonnen. We inspireerden elkaar als vertellers en brachten dat naar buiten tijdens o.a. vertelwandelingen.  Daarnaast werden we ook vrienden die veel met elkaar deelden.

Door ziekte kon Joost de laatste anderhalf jaar niet meer met ons samen vertellen, maar vóór die tijd heeft Joost op veel mensen indruk gemaakt met zijn mooie stem, zijn gevoel voor humor en zijn goed geformuleerde zinnen, waarvan hij de woorden leek te proeven.

Hij had een voorliefde voor sensuele verhalen – of het nu ging over de beschrijving van een boek dat hij van zijn vader gekregen had en waarover hij vertelde alsof het een mens was … of  een plastische beschrijving van een mooie weelderige vrouw… Ook zijn beschrijvingen van heerlijk eten zorgden ervoor dat je de gerechten proefde en van de wijn kon je bijna nippen.

Hij genoot van het vertellen van mooie verhalen, zoals hij genoot van alles wat mooi is – kunst, muziek, theater, film, natuur, mensen.

Joost stierf op zondagavond 9 december. Op donderdag 13 december was de begrafenis, die Joost zelf had geregisseerd. Hij leek werkelijk de gastheer te zijn zoals wij hem kenden.

Ik vertelde tijdens de afscheidsplechtigheid iets over Joost en daarna las ik een klein stukje voor uit een verhaal van Toon Tellegen:

 

‘…Op een avond zaten de eekhoorn en de mier naast elkaar op de bovenste tak van de beuk. Het was warm en stil en ze keken naar de toppen van de bomen en naar de sterren. Ze hadden honing gegeten en gepraat over de zon, de oever van de rivier, brieven en vermoedens.

‘Ik ga deze avond bewaren,’ zei de mier. ‘Vind je dat goed?’

De eekhoorn keek hem verbaasd aan.

De mier haalde een klein zwart doosje tevoorschijn.

‘Hier zit ook al de verjaardag van de lijster in,’ zei hij.

‘De verjaardag van de lijster?’ vroeg de eekhoorn.

‘Ja,’ zei de mier en hij pakte die verjaardag uit het doosje. En ze aten weer zoete kastanjetaart met vlierbessenroom, en ze dansten weer terwijl de nachtegaal zong en het vuurvliegje aan- en uitging, en ze zagen de snavel van de lijster weer glimmen van plezier. Het was de mooiste verjaardag die ze zich konden herinneren.

De mier stopte hem weer in het doosje.

‘Daar stop ik deze avond bij,’ zei hij. ‘Er zit al heel veel in.’ Hij deed het doosje dicht, groette de eekhoorn en ging naar huis…’

 

Het lijkt of hij een samenzijn met Joost beschrijft. Lekker eten en drinken, goeie gesprekken, een mooie omgeving, samen genieten.

Al die mooie momenten met Joost zitten nu in een doosje dat ik zo nu en dan openmaak…

 

Op zondagmiddag 27 januari vertel ik met Dick van der Pijl  in Kasteel Heeze duurzame verhalen.

Duurzaam zijn verhalen die honderden of  duizenden jaren oud zijn en die de tand des tijds doorstaan hebben, maar ook verhalen die nog maar net zijn geboren.

Deze verhalen zijn spiegels die je inzicht kunnen geven in jezelf en in je omgeving. En natuurlijk zijn het verhalen waarnaar je gewoon lekker kunt luisteren en van kunt genieten!

 

Guido Swart maakt tussen de verhalen door muziek op saxofoon, fluit, gitaar en mondharmonica.

Guido heeft een groot repertoire en daarnaast improviseert hij op de sfeer die in de verhalen aanwezig is.

 

Verhalen die Dick deze middag vertelt, zijn: De dans van de Kraanvogel / De onbespeelbare harp /Het verhaal van het verhaal  / De blauwe jas.

Verhalen die ik op deze zondagmiddag vertel, zijn: De draad van Ariadne / Herinneringen en Nu.

 

Tijd: 14.30 uur zondagmiddag 27 januari 2013

Plaats: Kasteel Heeze – Kapelstraat 25, 5590AA Heeze (N.B.).

Prijs: 12 euro 50 (2 personen: 22 euro).

Reserveren is verstandig.