In maart en april heb ik op een aantal bijzondere plaatsen verteld.
Het begon op 21 maart in ‘Ontmoet Anna’ in Meerssen, een heel mooi verbouwd stationsgebouw waar je met de trein naar mijn voorstelling kon komen! Thema was GELUK.
Guido met saxofoon, gitaar, fluit en mondharmonica en ik met verhalen over geluk.
Er was GELUKKIG een fantastisch publiek en een geweldige gastvrouw en gastheer, die heerlijkheden serveerden in de pauze.
Op 29 maart vertelde ik op de 70e verjaardag van Theodora op een bijzondere locatie in Amsterdam. Guido maakte muziek. Op verzoek het verhaal ‘de Fijnproever’ van Roald Dahl en een verhaal dat ik zelf nooit zou kiezen, maar wel verteld heb omdat Theodora en Dick er zulke bijzondere herinneringen aan hadden. Ik heb er nog plezier in gehad ook om het te vertellen: ‘In Ierland zijn geen slangen’, van de thrillerschrijver Frederick Forsyth.
Dick en Theodora schreven allebei een stukje in het gastenboek op deze website. Ik vond hun stukjes zo leuk dat ik ze hier laat lezen:
‘Ik zat op de eerste rij en keek om,..naar de mensen opzij en achter mij, op het moment dat AnneMargriet, met een grootse mimiek, het moment uitbeeldde dat de dikke, gulzige, een beetje kwijlende z.g. fijnproever, een slokje van de te keuren wijn nam, om die vervolgens, met een door AnneMargriet met verve uitgebeelde kauwbeweging, te keuren.
Gezichten van ongeloof en afgrijzen.
Een siddering ging door de rijen toen de fijnproever zo, door zijn dikke lippen heen, bliksemsnel een smalle rode tong in het glas liet schieten,..brrrr
Dit overstijgt de vertelkunst dit is pure performance.
Een ‘one-woman’show!
Dick’
Theodora schreef:’AnneMargriet vertelde op mijn 70e verjaardag, Guido speelde Sax, gitaar en mondharmonica. Een mooie combinatie, spannende verhalen, met bij de ”cliffhanger” een muzikaal intermezzo. Het past heel mooi bij elkaar, een feest in het feest. Bij dit gebeuren, met een wat ouder publiek, was een 10 jarige jongen. Leuk en ontroerend hoe AnneMargriet hem bij het verhaal betrok; hij heeft, zoals wij allen, zeer genoten van de verhalen!’
Heel anders was het vertellen op 2 april in het Verpleeghuis waar mijn vader op de Geriatrische afdeling woont.
Verhalen over vogels en de lente met muziek van Guido op gitaar, fluit en mondharmonica. Heel intens en heel bijzonder is het om voor mensen te vertellen van wie het geheugen niet meer is wat het was en waarbij er toch nog deuren naar herinneringen open kunnen gaan tijdens een verhaal en muziek…
Op 18 april waren Guido en ik op een 50 jarig huwelijksfeest bij een echte watermolen aan de Dommel. Een prachtige plek!
Anekdotes over het bruidspaar verweefde ik met Tao-verhalen. Guido weefde de muziek tussen de verhalen door.
Voor het bruidspaar waren de verhalen en ook de muziek een verrassing, soms ontroerend een andere keer hilarisch of onverwacht.
Ik heb genoten van de prachtige interactie met het bruidspaar – we kwamen o.a. uit op ‘slow-love’ en ‘slow-stories’ als parallel met ‘slow-food’, waar het bruidspaar actief mee bezig is.